Uwis nyaman, sempet sayang, kok malah ngilang.
Meh lungo angel bertahan loro.
Nyobo selalu ono meski koe raono roso.
Roso sing jebul tak rasakne dewe.
Kebacut sayang, ngek i harapan, koe milih liyane.
Langit e peteng, udane soyo deres klebus tekan atiku.
Cedak e karo aku, nanging atimu dinggo wong liyo.